Dining with the Stars bracht ons hier, uitkijkend om weer een mooi ster-restaurant in onze regio te ontdekken.
De deur werd voor ons geopend en ontvangst was echt heel hertelijk. Omdat we ons bezoek vanuit het sterrendom bekijken (sorry, maar daar liggen de verwachting iets hoger nietwaar) is het wat laat om jassen aan tafel over te nemen voor vestiaire. We kregen een tafeltje wat diagonaal opgesteld stond en we eigenlijk naast elkaar zaten en toch elk op zijn kant. Aangenaam tafelen op die manier.
Er is, zoals je elders leest, inderdaad iets met de inrichting: hoewel er heel mooie aankleding is door de wandkast, gedrapeerde gordijnen, spotjes, is er een kloosterrefterachtige sfeer... ligt aan tafels en stoelen volgens mij.
Maar uiteraard komen we in de eerste plaats voor een menu van 6 gerechten, stuk voor stuk gebracht met een constante vriendelijke bediening.
We kregen geen kaartje, blaadje met menu, dus moet ik wat op mijn gruyere-kaas geheugen rekenen...
Van de amuses smaakte ons vooral het smeuïg gevuld bolletje, blokje bloedworst op zoetekoek 1 trapje minder onze smaak. De Baskische salamietjes waren wel lekker maar onhandige fingerfood en door geen extra twist van de chef meer bistro.
Gerechtje 1: een mooi gepresenteerd en vooral HYPERLEKKERRRRRR aspergesoepje waarin rabarber verwerkt was. Wat een vondst door chef-lefgozer. Perfecte beet, aangename complementaire smaken.
Gerechtje 2: soort paté met fijne garnituur en pestobolletje. Mooi bord weeral, meerder smaken die aangenaam bij elkaar pasten maar geen spectakel als daarnet.
Gerechtje 3: carpachio van rundslees, spiegeleitje van kwartel op een bedje van ... ? wat was dat lekkers weeral? Leeker dus, super vers, tongstrelend smeltend in de mond. Een slow bite. Weeral mooi bord en eigenlijk grote portie.
Gerechtje 4: palingroll op spinazie, lekker zonder meer. Eigenlijk te grote portie voor die smaak.
Gerechtje 5: lamsschouder in espuma-vochtje met venkel. De (altijd) geurige venkel was absoluut mooi in balans met het vlees aangenaam in de mond. We vroegen een lepel om de laatste druppel uit het bordje te schrapen. Overheerlijk.
Gerechtje 6: krokante kalfszwezeriken in portosausje, weeral super heerlijk op zichtzelf. Het pureetje lag voor mij wat doelloos mee op het bord, ik vond de complementariteit niet maar dat doet absoluut niet af aan het hoofdingredient ! Top gewoon.
Gerechtje 7 (van de 6 gangen?): laat maar komen dat bordje van 70% pure chocolade. De bereiding van het dessertje was zó goed dat elk schepje chocolade met sausje letterlijk langzaam wegsmolt op de tong. Heerlijk.
Van de versnapering bij koffie ("Wat is Dobbli eigenlijk?" "euh, weet niet.." en thee onthouden we vooral de warme madeleintjes-met-eigen-twist die we uit een rondgaand kommetje mocht nemen.
Zoals we begonnen tot waar we eindigen bleef de bediening door elk van de 2 dames en de zaalmeester heel hartelijk en vriendelijk. Wijnpairing staat nog niet op punt hoewel de match met dessert er boenk op zat.
Maar er bleven enkele steken hangen: men koerste door de zalen wat toch wat wringt met een rustig genieten van de avond; in de haast al eens een vork en mes van plaats gewisseld; tot 2 maal toe was een serviet van een gast op de grond gevallen, gebeurt uiteraard al eens, maar geen van de 3 lopers zag dat tot ikzelf na mogelijks 15 minuten zelf vroeg om die mijnheer een verse serviet te geven wat prompt gebeurde (die zal zeggen "wat een service"), de andere werd na paar minuten en 15 passages opgeraakt en gewoon op tafel gelegd... dat kon ook opgeplooid worden toch? Deze paragraaf doet niets af aan de positieve ervaring bij meerdere gerechten.
Dank daarvoor.